KEŞKE DOST KALABİLSEYDİK
Keþke dost kalabilseydik diyordun.
Ýçimi acýtýyordun.
Gizliyordum acýmý.
Belli etmiyordum sana, üzülmeyesin diye.
Ben seni seviyordum, senin haberin yoktu.
Keþke dost kalabilseydik diyordun.
Oysa ben seni ömrüme katmak,
Hayatýma yoldaþ etmek istiyordum.
Hayallerinde ki o uçsuz bucaksýz adada,
Belki sevdiðin olarak deðil ama
Güvendiðin kiþi olarak kalmak için,
Neler vermezdim ki.
Keþke dost kalabilseydik diyordun.
Oysa gözlerimin sana bakýþýný,
Senin için atan kalbimi,
Senin için yanan yüreðimi,
Fark etmiyordun.
Oysa þimdi gözlerine bakýp,
Söylüyorum sana.
Arkadaþ olarak kalmayý beceremedim.
Ama hayat arkadaþýn olmayý istiyorum.
Seni sevmek,
Seni mutlu etmek,
Seninle bir ömür geçirmek,
Her sabah doðan güneþi,
Ellerini tutarak izlemek istiyorum.
Keþke dost kalabilseydik diyordun.
Zaten temelinde dostluðun olmadýðý bir aþka,
Aþk denilir mi ki.
Hayat arkadaþým,
Hayat yoldaþým olurmusun…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dara Bakırcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.