Güneş Perdelerini Kapatır Üstüme
güneþ perdelerini kapatýr üstüme
derinden bir sessizlik çöker gönlüme
garip bir kuþtur yoluma düþen
daldan dala konan bu yorgun beden
önümde yükselen koca bir yokuþ
sebepsiz dökülen göz yaþýma gönül kýrýk
her damlasýnda dünden bu güne bir bakýþ
gözlerimde yavaþça kaybolan sensiz umut
sokaðýn üstüne tepeden düþen yalýn gece
sabahýn ilk ýþýklarýna kanadým kýrýk
yataðýmýn bir ucunda
sýcak bir düþ kaplýyor içimi
elim göðsümde seni arýyor
okþar gibi daðýnýk saçlarýný
hatýrladýkça seni
gel gitleri yükselir gönlümün
çýkmaz bir sokaða asýlýr kalýrým
her an düþecek gibi gözlerimden
bir tutam sevgiye bürünür
yemyeþil doðaya gök yüzüm
hangi çiçekte bulurum seni
hangi aðaca yaslanýr kalbim
kokunu yastýðýma iþledim
sarýldýkça özlemine buluþurum
bir deðil on deðil yüz deðil
söyle bana
kaç güne mahkumum
ararým kendimi buðulu gözlerinde ...
aklýmý çelen rüzgar
al beni götür uzaklara
daha fazla günüme gün koyma
kalbim açýk deniz , ben sana durgunum
hangi rüzgar önüne katar beni
hangi gün ýþýðý kavurur duygularýmý
bu deli rüzgara takýlýr aklým
bir tebessüm doðar gözlerimden
eserim teninde sabaha ýlýk ýlýk
kavuþurum her telinde ,
dokununca saçlarýna alýr gider hasretim......alibaba 06 kasým 2017 /güre
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.