İmdat Etme Gözlerim

Gözlerin sükûnetimde yakaladý beni.
Damlalar savuþtururken göz bebeklerim,
Kýmýldamaz oldu kirpiklerim.
Ellerim kalbe yaslanmýþ rükûda bekliyor,

Gözler ise boðuk, boðuk!

Kalbim temmuz sýcaklýðýna, bedenim ayaza nöbet.
Terlemiþ yüreðim, güneþi istemiyor
Mehtaba dokunmak, aðlamak sýzýlarýmý dindirmiyor
Ey yasemin yapraðýnda ýslanmýþ gözlerim, tövbe et,

Günaha yorma yoðurma beni!

Ýmdat etme !gözlerim, sesini ben bile duyamam.
Vakit ölmek için erken, "piþmanlýk için çok geç. "
Göz yapraklarý sallanýrken yapraklarýmda,
Saçlarým hazýrdý, hazin sonbahara.

Ve gözlerim tevekkülde!


Sarhoþ etmeden beni gözlerinle,
Tövbemden aþký çekip kurtar,
Kuru bir dal deðil yüreðim,
Aþka veda hutbesini yazmadan,
Beni sevdamla yaþat,gururumu ezeyim!
Sosyal Medyada Paylaşın: