Gece çöktü bu þehre. Hüzün kapladý her sokaðý. Yokluðun öyle acý ve korkunç ki Esir aldý yalnýzlýk bu diyarý. Bu þehir suskun þimdi, Bu þehir soluk þimdi, Bu þehir boðuk þimdi, Yokluðunda.
Karanlýk sardý her yaný, Aþkýn yüreðimde esir þimdi. Gece çöktü bu þehre yine, Hüzün sardý her yaný. Sensizlik iþlemiþ her sokaða. Her adýmda kokun, Her duvarda hayalin var. Gökyüzü yokluðuna aðlar.
Söndü yokluðunda. Bu þehirde rüzgar. Geceler uzar gider. Sallanýr ay boþlukta.
Kim bilir þimdi hangi þehre Güneþ oldun da aydýnlatýyorsun orayý. Hangi þehre hayat veriyorsun þimdi. Kim bilir hangi gökyüzüne bakýyorsun bensiz. Karanlýk sardý þimdi. Geçmeyen yokluðunun yarasýný…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dara Bakırcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.