Aşkın yan etkisi!...

Bu hikayemin ne baþý ne sonu,
Nasýl anlatsam size;
Aþkýn gazabýna uðrayanlar, artýk korkularýnýn kölesidir,
Aþkýn bazen gökyüzü, bazen ýlýk meltem, hele birde fýrtýnalý halini bir görün,
O, sen, sen o olmaya çalýþýlan bir savaþ, bu Adem’le baþlayýp, halen devam eden,
Ýnsanlýðýn bir tür savaþý.
Birbirinizi nötrleyip aþýk insan olarak devam edersin...
Bu arada þunu söyleyim cehennemin kapýsýnda bekçilik yapýyorsun, aþýksan,
Ne haftalarýn günleri var, ne de yýlýn haftalarý,
Kor ateþ sýcaklýðý her daim yaný baþýnda...

Bu benim kabulüm dersin, bu benim için, benim için anlam o, dersin....

Aþk insaný farklý yapar, saçýný döker ve nefesini alýp götürür, bir nevi;
Yoga dersi gibidir adeta, diðerlerinin yaptýðýný yapýp, ayak uydurmaya çalýþýrsýn sadece...

Fakat hayatýn en güzel anlarý desem az deðil, bu anlar ki, öyle çabuk bitiyor ki, nasýl geçtiðini bile bilemiyorsun...


Yalnýz; anladýðým;
Aþklarýn uzun yaþama ihtimali çok küçükmüþ, zaman, çok kýsa zamanmýþ...

Dünyanýn en güzel gökyüzünün altýnda, onunla olduðunu ve onunda seninle olduðu zamanlarýn dýþýnda, hep yalnýzsýndýr...

Sevgilinin açmadýðý kucaðýnda, bu kendi ateþimde, kendim mi yanacaðým,

Yoksa;
Bu dünyada ki talihsizliklerim için, ben mi suçlanacaðým...

Kendi kendini saklamayý severdi,
Yasemin kadar güzel olduðunu söylememiþtim,
Onun ideolojisi yok, nede bir pusulasý,
Yok! En korkunç þeyde bu deðil mi?
Yerinde olsaydým ne yapardým diyorum...

Zihnin de neler döndüðünü hayal etmeye çalýþýyorum...
Nasýl bu kadar aptal olabildim aþýk olacak kadar, bulaþýcý bir girip gibi yayýldý.
Bir fark yaratmýyor muyum yeterince, kendimi adayamýyor muyum, neden çekinceleri?
Artýk, onsuz yaþamamýn zorunlu olduðuna kendimi ikna ettim...
Oysa dizlerime uzansýnda, ona takým yýldýzlarýný göstereyim istiyordum..
Onu o kadar sevdim ki caným yanýyor, yanýmda olmasa da, o içinde olduðu için bu dünyanýn daha güzel olduðuna kendimi ikna etmeye çalýþýyorum...

Aþk hayatýnýza yýldýzlar gibi girer, dünyada bunun yaþanan bir tecrübe olduðunu söylerler;
Bir tecrübe olarak kalmasýný istemiyordum ki...

Durgunlaþmayý bilmeyen dalgalarda sörf yapýyor gibiyim þimdi...
Kendinizi yapayalnýz hissederken sonsuza kadar bir þey paylaþýyor gibi hissedemezsiniz,
Ve güzel olan her þey bir þekilde canýnýzý yakar...

Yalnýz baþýmýza ilerlersek ruhumuz ve güneþin ýþýnlarý bizi sevdiklerimize baðlamaz, gücümüz varken biz güçsüz oluruz, yürekteki ateþse hep yanmaya devam eder...


Birlikte bir þeyler yapmak çok iyi olur diye, heyecanlarýn ýsrar ettiði duygulardý..

Duygular adil deðil,
Hep ayný zorluklar, daralýp duruyor günlerimiz, söz dinletemiyorum yüreðime. Tüketiliyorum. Onsuz geçen günlerimi geri verebilir mi? Hayalimi geri verebilir mi?
Aklýmdan çýkamýyor, ayný, beyaz duvarlar!


Ýliþki demek taviz demektir.
Bu bana bir nevi vazife oldu!..

Aþký, derin sular gibi kasvetliymiþ,
Kolay deðil, analiz edemiyor iþin içinden çýkamýyorum þimdi...

Karþýlaþma sürecinin baþlangýcýndan bu güne,
Beni gözüyle lanetleyen bir çingene gibi, düþüncelerim lanetli, emeklerim karþýlýksýz...

Kendi kabuðunda, doðaya salýnmadý...

Aþký beni, Drama diziler kadar üzdü durdu. Siyah saçlarý o kadar uzun ki... Bir de serin havadaki deniz sularý gibi kokuyordu.. Aklýma düþüyor her gece!..

Bir sevemedi gitti!..
Eþlik etseydi yüreðimin sesine,
Ýnceden inceye...

Aa!..

Baþladý yine acýnýn, aþkýn yan etkisi...



Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)

© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.



Sosyal Medyada Paylaşın: