Zaman geçiyor Ben sende kilitli dururken Ben de dururken zaman Ýnadýna kahkaha atarcasýna geçiyor Sen gidiþinle hasretinin beni mahkûm ediþine özgürsün Bense ölüme susuz Her yeni günde yeni bir umutla baþlýyorum Zamanla geçer kelimesini sindirememenin eþiðinde, sabretmeyi öðrenmeye Zaman ne geçiyor, ne de sabretmeme yetiyor Açýk bir çayýn beklemesiyle acýtýyorum dudaklarýmý Dilime sitemden baþka kelam yüklememek için Sen bana seni seviyorum dediðinde dünyaya bedel zýrh kuþanýyorum derdim ya Þimdi acýlara acýlarý sarýyorum çivi çiviyi söker niyetine Geçmiyor Hiç bir þey geçmiyor Her günün doðuþunda sardýðým umudum, günün sonunda bir önce ki güne nazaran daha da aðýrlaþýyor Ah be papatya çiçeðim Gidince biter mi sandýn sevdam Daha hasretini kefenleyemeden yýktýðýn þu kalbim Sen unutunca gül bahçesi olur mu sandýn Sen sevmedin diye bu gönül sevmez mi sandýn Adýn altý harf Her harfine bir darbe çektim elime Elimdeki kesikler kalbimdeki kadar can yakmadý be papatya çiçeðim O gün ki o can alýcý sözlerin nokta oldu bende Sen beni yaktýn ben kendimi sessizce Bir ihtimal daha var sandým bu mecalsiz yürekte Sensizliðin suratsýz kimliðinde, o son sözlerinle beni yýktýn be papatya çiçeðim Þimdi yokluðuna aðlýyorum Kahretsin aðladýðýma bile aðlýyorum Ama sözlerin bir sarayý viraneye çevirmiþ olsa da Gidiþin beni ölü kuþlarla konuþtursa da Ben artýk ben olamasam da Ben hala seni özlüyorum demiyorum Ben hep seni özlüyorum diyorum Aðýr geliyor gidiþin Zamaný benliðimde kitleyiþin Ben iþte en çok buna aðlýyorum Yýllarca kandýrmýþlar hep birbirimizi Zamanla geçer dedikleriyle Oysa zaman geçiyor sen geçmiyorsun Ve gün geçtikçe aþkýn ömrümü alsa da Demiþtim ya aþk sonsuzdur diye Sonsuzluða yürüyor aþkým papatya çiçeðim Sen de hoyrat bir rüzgârýn kolunda savrulan Bir çið tanesi kadar deðerim olmasa da Bil ki papatya çiçeðim Sen inanmasan da Anla artýk Ben seni seviyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
sersemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.