*Ulvi Şehir*

Düþünmenin vaktidir ömür gelip geçiyor
Sonsuzluk diyarýndan ayak sesi gelmekte
Ahiret tarlasýný kul burada biçiyor
Ey nefsim sen de uyan ruhum bunu bilmekte

Kìm kaldý bu dünyada hani Sultan Süleyman
Melikler padiþahlar bekler dua makberde
Bir dikili taþ kalmýþ kalmamýþ baþka meydan
Sus pus olmuþ dilleri kalkacaklar mahþerde

Koskocaman ìstanbul ne evliyalar yutmuþ
Eyyup mezarlýðý ki olmuþ ebedî mesken
Salih ameli olan cenneti mesken tutmuþ
Eyyup Sultan olmuþtur nar ý cehenneme men

Ýhtiþamlý Ýstanbul yurttur veliyyullaha
Surlarýn arkasýnda ne destanlar kazýlý
Akýtýlan al kanlar emanettir Allah’a
Mezar taþlarýnda da el fatiha yazýlý

Aziz Mahmut Hüdayi ile Yahya Efendi
Beklerler Ýstanbul’u kýyamet kopana dek
Üstlerinde her daim Yüþa Peygamber eli
Ulvî þehir Ýstanbul olmuþ manevi döþek

Ay yýldýzlý bayraðým razýdýr ecdat senden
Evliyalar gölgende huzur bulur berzahta
Yurdumun dört bir yaný geçilmiyor erenden
Yazýlmýþsýn alnýma tâ alem i ervahta

Bayraðýmýn altýnda þehitler diyarýnda
Mevlam bize yardým et ömür hýzla geçmekte
Biz de erelim sana duralým huzurunda
Deðil mi ki her nefis ahirete göçmekte

Selva Durmaz Emir
Sosyal Medyada Paylaşın: