UZAY

Uzay denilen evrende.
Þu Dünya denilen yerde,
Nokta kadar cismimizle.
Saygý göstermiþler bize.
Güneþ ay yýldýzlar gökte.
Bulutlar yaðmurlar gökte,
Türlü nebat bitmiþ yerde.
Balýklar yüzer denizde.
Daha da, neler var neler.
Madenler, kuþlar, çiçekler.
Saymakla bitmez nimetler.
Yaratan þükretmek bekler.
Yaratan böyle yaratmýþ.
Her þey senin hakkýn demiþ.
Durma ye, iç, çalýþ demiþ.
Bil ki dünya handýr demiþ.
Unutma benim, yaratan.
Ýmtihaným olur yaman.
Dilemezsen bur da aman.
Sonra olursun periþan.
Þu cihaný yaratana,
Kandillerle donatana.
Yol gösterip uyarana.
Þükrederek dur divana.
Seni balçýktan yarattý.
Et ve kemikle donattý.
Cennetine koydu seni.
Þeytan kandýrýnca seni.
Kul olduðun bilemedin.
Dünyaya sürgün edildin.
Çalýþýp didinip durdun.
Zaman zaman da unuttun.
Ýmtihan yeri burasý.
Geldi okuma kitabý.
Geçemezsen bu sýnavý,
Söyle kimin kabahati.

Sosyal Medyada Paylaşın: