sonbaharýn hüznüne el dokunmaz çýldýrýr bir daha iflah olmaz yaðmurlarýn yalnýzlýðýna sual sorulmaz bir bulutlanýp kendinden geçince saðnak birden büyüyünce yalnýzlýða çare bulunmaz
bir daha sevsem seni bir daha taze yaðmurlar gibi yaðsa yüreðime sevda gözlerin yine yalazlansa kollarým sana sarýlsa yaðmurlar býrakýr mý dersin yakamýzý altýnda yalnýz yürüdüðüm yoldaþ yaðmurlar
sonbaharýn hüznüyle baþa çýkýlmaz büyük yaðmur fýrtýnalarý salar aramýza belki sel olup taþar boðar bizi bu yýkýlasý þehri boðar gözlerine çare bulunmaz sonbaharýn hüznü bitinceye kadar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Yücel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.