Sere S erpe
Hani, þu kýrlangýçlar,
Ýner, çýkar, kanat çýrpar yaþama,
Üstünden geçer kiminin,
Ya ben ne yapmalý sevgilim?
Hangisinin üstünden geçeyim,
Ya da nenin?
Hani þu tepesindeki göklerin,
Hani þu yükseklerde süzülen doðan,
Durgun kanatlarý, çýrpmaz,
Dayanýlmaz özlemine sevgilim,
Dayanýlmaz.
Hani þu dairelerinde gezinir,
Süzgün;
Süzülürce sana yaklaþýrým da,
Kaçarsýn,
Kaçarsýn sevdiðim býrakýr
Üzgün.
Süzüldükçe alçalýr, yaklaþýr sonra,
Çalý diplerine kaçar kurbanca serçe,
Teslimiyetindeyim sevdanýn,
Ezgin.
Sen, doðanlarca süzülürken göklerde,
Ben, karacada garip bir körpe,
Býrak, saklanma ardýna mantýk denen þeyin,
Aç kalbini bana,
Sere serpe.
10.Mayýs.2008 22.55
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.