senden yoksunluðumun son þiirini besteledim bu gece kalbimde saklý gün yüzü görmemiþ aþk fýsýltýlarýnýn acýya ritmik halleri daðýlsýn sensizliðinle
mutluluk çalan korsanlarýn kurþuni ambarlarýna dolsun griden ne varsa salýnsýn hüznün ýrmaðý gecenin mor kuytularýna
ben bilirim bize yarayan halleri ben bilirim gözlerimden doðaçlama yeþeren ümitleri sen varsan tamam yoksan gözlerimden savrulacak hepsi
þimdi bir limanýn iskelesine yaslamýþým sensizliði seni getiren bir vapurun düdük sesi ürkütüp daðýtsýn gecenin karanlýðýnda iskeleye yasladýðým sensizliði
bir mendil sallasan bir barýþ bayraðý gibi ellerinin tersiyle itsen bir kenara sana acý veren bensizliði
yosun kokulu barýþçýl bir lodos getirsen avuçlarýnla, savursan yüreðimden içeri serpilsen gölgelerinde kýyýlarýmýn tomurlanýp açsa çiçek,çiçek her umudun
HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.