HÜKÜMSÜZÜM ARTIK KENDİME

Zirâ ben
Sabýrsýz bir ölü gibiyim þimdi
Cansýz bedenim ayaklanýyor
Cesetim’den önce ruhum giriyor morga
Bir Hâr Y-arasýna gömüyorum kendimi
Ölüyorum aniden

Z-amansýz yaðan yaðmurlar misali
Savruluyorum bir meçhule
Kendimi kaybediyorum
Yitiyorum araftayým
Hükümsüzüm artýk kendime

Okyanus yüreðim kabarýyor birden
Tufan gibi ikiye bölünüyor benliðim
Kendi dalgalarýmda karaya vuruyor bedenim
Boðuluyorum aniden

Düþbaz düþüncelerim yaðmalanýyor
Hayallerim çarmýha geriliyor haince
Kalbim pusuya düþürülüyor
Esir düþüyor benliðim
Eriyorum Bitiyorum
Hükümsüzüm kendime

Zehir zýkkým oluyor aldýðým nefes
Tüm hücrelerim parçalanýyor bin bir yerinden
Dilim damaðým kuruyor
Susuz kalýyorum kurak çöllerde
Göz göre göre seyrediyorum
Ömrüm uçup gidiyor ellerimden
Ölüyorum bitiyorum
Hükümsüzüm artýk kendime

Gün ortasýnda saçlarýma yaðýyor kar taneleri d-üþüyorum
Meçhul bilinmez bir yerdeyim
içimden yýkýlmýþ þehirler geçiyor
Ölü kuþlar uçuyor sanki gökyüzünde
Ser sefil sürgün ediliyor tüm düþlerim
Firardayým
Hükümsüzüm artýk kendime

Bahattin DELÝCE
Sosyal Medyada Paylaşın: