ZAYİ OZAN’IM SEN (381)

ZAYÝ OZAN’IM SEN (381)

Bir güzel görmüþsün dilin sürçüyor.
Sen baþka güzele kul olamazsýn.
Çok sevmiþsin onu için acýyor.
Bir baþka aðaca dal olamazsýn.

Evine yoluna tuzak serseler.
Her gelen gidene kötüleseler.
Sevdandan vazgeçe yemin verseler.
Sevdiðin güzele, el olamazsýn.

Olsun þu yüreðin sevgiden yana.
Tedavidir sevgi ömürde cana.
Ayrýlýk olursa nasýl dayana.
Hüzünler daðýtan dil olamazsýn.

Çokça sýcakkanlý gönül erisin.
Seven gönüllerin ilham pirisin.
Sevdiðine sadýk dürüst birisin.
Baþka þekil esen yel olamazsýn.

Gönül yaþlanmazmýþ bahar kalýyor.
Beden ise yorgun kendin salýyor.
Kavuþamadýkça kalbin zorluyor.
Zamaný gelmemiþ hal olamazsýn.

Ömrü vakfettiðin Türklük Ülküsü.
Bu uðurda geçen hayat öyküsü.
Dilinde bir türkü sevda türküsü.
Dikeni olmayan gül olamazsýn.

Yarým asrý geçen ömrü bulmuþsun.
Tüm bedenin ruhun sevgi dolmuþsun.
Zayi Ozan’ým sen aþka düþmüþsün.
Yansan yakýlsan da kül olamazsýn.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 28/10/2017 Salý
Yayýn : 01/11/2017 Çrþ.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1125399/

Sosyal Medyada Paylaşın: