yalnýzlýk koca evrende tek kiþilik dünyasý vardýr kimsenini girmesine izin vermez kapýlar pençeleri bile þifreli bilen yoktur þifreleri her gün batýmda deðiþir yenisi gelir yaþam gibi
yanlýk tan kurtulmak istemez çünkü kalýn sur duvarý çepçevre örmüþtür hep deyiþcem der der kendi avutur ben böyle mutluyum der kendinden bile kaçar yalnýzlýk
dünyasý birler hükümdarlýðý vardýr o bir kendi tarif eder yalnýz olmak onu kaderi olarak kabul etmiþ ne zaman büyüyecek olsa artýk çok olayým dese hep bocaladý düþtü düþtükçe
sonra hep dedi ne den yanlýk tan vazgeçeyim ki ben kralým yalnýzlýk kralý dedi belki bir gün yeni den dener bu sefer düþmeze büyürse bizim kral tahtý býrakýr belki
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şair kalemi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.