şiir finalim...

Bu çetrefil sancýlarýn anlamsýz sokaðýnda
Kana bulanan iki büklüm bir dudak
Leblerden düþen sancýlý iç kanama seanslarý...
matmazetül figan hu sana...

Bilirsin iþte
Ya da bilmediðin içindi belki de baþý önünde
Gidiþlerini yansýtýrken aynalar...



’Ýstemsiz bir vedadýr bu cümlelere
Kýyýsý olmasa da yüreðinin, kuyusunda boðulurum...’


Ey hazanýma hüzün olan sevgili...
Býrakalým sussun cümleler
Ve aþka dair söylenecek bir þeyler varsa hala
Dillensin göz
Söz iki adým ötede kalsýn...

Vurdumduymaz seviyorum seni baðýþla
Elleri kýnalý mektuplarý kapýna
Yüreðimi avuçlarýna býraktým.
Ýstesen de seninim artýk,
Ýstemesen de...
Demiþtim son mektubumda…

Bütün gündelik mecmualara düþerken
Bu sevdanýn bitiþ resitali
Ve boðazýma dizilirken cümleler
Yüreðimi yüreðine
Gözlerimi gözlerine baðýþladým
Kabul et bu diyeti
Bu diyet, hâlihazýr niyetimdir benim…

Demiþtim ya deðmezmiþsin iþte




Þimdi bütün kinayeli söylemlerimi üzerine al
Bütün dýþlanmýþ hislerim yokluðunun eseri
Bir bir esir edilmiþ
Bütün fýrtýnalardan yara almýþ
Bütün yýldýzlara binbir hayal asmýþým.
Gecenin karasýna gözlerini assam kaç yazar be!

Unutmadan!
Fikirlerinin ýrzýna geçilmiþ bir kalemim
Ucu kýrýk, cümlelerin ucu firari
Bir yakamoz sendelemesi benimkisi
Ki farz edelim, sen hiç doðmadýn.
Ben bir pamuk tarlasý çamurunda gözlerimi açmýþým
Gördüðüm gökyüzü deðil.
Boðazýma kadar sen olmuþum.

Küfürbaz hüzünlerimi sorma
Bir deli fiþek sesinde yankýlanýr hücrelerim
Ben aslen ben deðilim...

Ana, avrat sövsem kýr benekli yalancý özlemlere
Ve her seferinde yalnýzlýk taþýyan afilli metropol seferlerine
Bileti namahrem kesilmiþ vuslatý cebinde taþýyan
Ýnsan müsfettelerine...
Yalan söylemek size çok yakýþýyor
Buyrun buradan kýna yakýn
O çok kýymetli yerlerinize...

Bana yakýþmayan söylemleri yakýþtýrdýðýn içinde
Dümdüz sövesim var sevgili
Gelmiþine, geçmiþine...

Sosyal Medyada Paylaşın: