Eskimiþ bir yalnýzlýk.. Elimde soðuk bir kahve, Aðzýmda yarým bir cigara. Hayat ne kadar da hazýrlýksýz sundu; Kendini bana... Oyun sandým her þeyi, Hýzla savrulup durdum. Þiirler yazdým, tökezledim, þahlandým ve duruldum. Neyi kazandým bilemedim. Ya da neyi kaybettim. Þiir yazmadan da yaþabildim Bazen nefret ettim þiirler den. Bazense þiir döndü yüzünü bana. Denedim baþaramadým. Denedim baþardým. Her seferinde seni yazdým. Þiir de sevgiyle nakýþ nakýþ iþledim..
Hüseyin ÇIPLAK 25.10.2017 - Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Çıplak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.