VEFA HEYKELİ

Sevdam gibi yüce,dünya kadar büyük müsün?
Yoksa gözümün dibinde, kibrit çöpü müsün?

Sevgimi sýðdýramadým,sýðmadý hiç kaba.
Bilmiyorum senin gönlün alýr mý acaba?

Sevdamýn meþalesi yanarken hep, en önde.
Yönünü kaybetmiþ dünya,insanlýk nerede?

Sallanýrken bütün sevdalar, daraðacýnda.
Celladý vefasýzlýk,vefanýn uzaðýnda.

Sevdalar masumdur,bil ki her kalbe uðramaz.
Vicdansýz yüreklere,sevdalar asla sýðmaz.

Acýyý hapsettin vefasýz, sefil gölgene.
Anlamaz bilmezsin, acý çekenin hali ne.

Vefa heykeliydi dimdik,gerçekken sevdalar.
Oysa vefasýzlarda sevdalar, üþür,titrer.

Vefanýn kanatlarýnda yükselir, sevdalar.
Kaybolmamýþsa,insanlarda erdemli hisler.

Gerçek sevda, su gibi insana hayat verir.
Sevda çekmeyenler, sevdasýzlýðý ne bilir.

Yordu, vefasýzlarda,boþa vefa aramak.
Yüreði avucunda, yüzü hiç kýzarmamak.


Sosyal Medyada Paylaşın: