Ertelenmiþ bir aþkýn acýsý içte sýzlar Gönül, sýzlanma yeter; seni duymaz yârsýzlar
Tümseklere dönüþür, sonra düzlenir için Gelgit’lerle kabaran dalgalar seni itmez Bu nasýl bir haldir ki bakan anlamaz, niçin Kabul etmeselerde çileler ömre yetmez
Ýkizi oldun aþkýn üstünden akar zaman Tek kaldýðýn anlarda acýmaz, yakar zaman Dilemedin, direndin zor anlarýnda aman Mahkum oldun, gönüllü; sende meþakkat bitmez
Çekmeye koyulmuþtun yollanan ezalarý Týrtýl ayaklarýyla tutup da fezalarý Uzayýp kýsalarak yorarken azalarý Öf bile demesen de kalpten burukluk gitmez
Elin kaldý göðsünde; göðsün inip kalkarken Aldýðýn haberlerle yüreðini yakarken Yer altý, yer üstünde yýldýrýmlar çakarken Kalbin güm güm atarak damarýna kan itmez
Kalpten taþan bir aþkýn sonucu velvelede Kaçýp kurtulmak mümkün olur mu zelzelede Damarlar fay hattý mý yol mudur, alelade Gelen geçen hiç sormaz ve de hesaba katmaz
Toz gibi savrulurken olursan taze balçýk Der ki bir ses ruhuna durma orda, haydi çýk Þeffaf gönül kapýsý, penceresi hep açýk Görürsen gerçekleri umutlarýn hiç yitmez
Ölmek nasýl bir duygu ölmeden evvel desek Ölmek Allah adýyla saf aþký içmektir, sek
NÝLÜFER SARP______
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.