Gönlüme baðlanmýþ belli ki ahlar Yoluma kurulmuþ bunca tezgahlar Acýlar her gece bende sabahlar Hep onsuz olmaktan , yoruldum hayat . Dolanýr dururum ben þehir þehir Özlem akýttýðým gözümde nehir Kimbilir dermaným kaç damla zehir Acýyla gülmekten yoruldum hayat . Vuslat yakýn denmez özlem dolana Kim söz dinletir ki aþýk olana Divaneyim diye saç baþ yolana Saçýmý yolmakdan yoruldum hayat . Gönlüm çiçek olsa tek sende açar Susayan yüreðim hasretten kaçar Bilesin bu gönlüm hep sana naçar Hep naçar kalmaktan yoruldum hayat. GÜLÞEN ÖZTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLŞEN ÖZTÜRK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.