ANNE

Senin umutlarýn vardý elimde
Düþünce yerlere, getiremedim
Anacýðým derken yandý dilim de
Harfi kelimeye yetiremedim.

Domur domur ter olurdu yüzünde
Her gece sallardýn beni dizinde
Cennet meyvesiydim senin gözünde
Oysa bir gül bile getiremedim.

Salýncak kurmuþtun koca dallara
Gurbete çýkarken baktým bir ara
Su serpmiþtin dönsün diye yollara
Ben dünya iþini bitiremedim.

Çözemem, kördüðüm kaygýlarýmý
Yazsam yollasam mý duygularýmý
Bir sýzý bölüyor uykularýmý
Gördüðüm rüyayý bildiremedim.

Bir yaþ daha yaþlanýrsýn her sene
Analar da özler, bekler; desene
Gözyaþýn mendilde benzer desene
Yýkatýp güneþe serdiremedim.

Ýffetle merhamet abidesisin
Hakk’a el açarsýn, hakkýn sesisin
Bir gün nedir anne, ‘bir ömür sizin’
Nakkaþa nakýþý, ördüremedim.

Az gelir yýldýzý gül diye taksam
Oturup, yüzüne gül diye baksam
Bayram bayram mýdýr yanýnda yoksam
Sözü daha fazla sürdüremedim.


Sosyal Medyada Paylaşın: