ZENGİN

Zengin helvasýný baldan piþirir.
Arabasýn karlý yoldan aþýrýr.
Hem devletten hem fakirden aþýrýr,
Nasýl bir açlýksa çalar da doymaz.
Fakirin hakkýný alýr götürür.
Çýkar meydanlarda kasýlýr durur.
Birde utanmadan onu hor görür.
Bu nasýl insanlýk kimse anlamaz.
Azýcýk silkinse, fakir bay olur.
Hakkýný yemese o da bey olur
Çalmasa elinden, o da kurtulur.
Bilmez ki bu dünya ona da kalmaz.
Zengin etrafýnda dalkavuk dolar.
Dalkavuk gelince daha da azar,
Fakir selam verse fakire kýzar
Fakirin yanýndan dostu da kaçar.
Fakirin derdine derman aranmaz,
Sanýrlar ki bir terazi kurulmaz.
Hasta olsa yataðýnda yatamaz,
Doktora verecek para bulamaz.
Derde derman için pekmez bulamaz.
Aç mýdýr, tok mudur hali sorulmaz.
Ekmek bulsa ona katýk bulamaz
Yoksulun halinden kimse anlamaz.
Çalýþýr cabalar gece ve gündüz.
Yolu hep çakýldýr gidemez bir düz.
Alacaklý gelir derki öbür güz.
Umutlar tükenir çare bulamaz.

Sosyal Medyada Paylaşın: