Öfkem taþkýn,
Seni tanýdýðým güne lanetler okuyorum
Keþke hiç çýkmasaydýn karþýma
Sevmeseydim seni ölürcesine
Girmeseydin kanýma…
Hayatý zindan etmeseydin,
Saklamasaydýn gerçek yüzünü
Sahte yüzüne kanmasaydým…
Piþmaným…
Zavallýyým…
…ve dünyanýn en aptal insanýyým…
Öfkem taþkýn,
Sildim seni hayatýmdan
Tanýmadým farz ediyorum,
Hiç çýkmadýn karþýma…
Böyle kabullendim artýk
Caným çok acýsa da…
Kalbimi buldozerlerle ezdim,
Öldürdüm her hücresini…
Sevginin yerine nefret tohumlarý ektim
Ýsyan ettim senli günlere…
Artýk adýn heyecanlandýrmýyor,
Senle ilgili her þeyi sildim hafýzamdan…
Üzgünüm…
Çaresizim…
…ve sensiz yaþayan ölüyüm…
Öfkem taþkýn…
Tahammülüm yok adýný bile duymaya…
Aslýnda sana kýzýyorum ya,
Kýzgýnlýðým kendime,
Nasýl sana baðlandým böyle???
Kapadýn gözlerimi,
Dünyayla kestin hayat baðýmý,
Kaybettim kendimi,
Kimdim ben?
Neydi adým…
Tanýyamýyorum kendimi….
Ver bana ver benliðimi…
Kaybettim…
Pes ettim…
…ve özlüyorum senden önceki günlerimi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.