EYLEME (378)

EYLEME (378)

Ey sevdiðim senden þikayetim var.
N’olur sevdiðimden ýrak eyleme.
Yüreðimde yangýn ve firkatim var.
Bedenimi yorup arak eyleme.

Tavsiyemdir sana yanlýþa varma.
Dünya acýmasýz doðruyla karma.
Adettendir diye daha da sorma.
Eðer sevmiyorsan merak eyleme.

Derdi söyler isen candan dinlerim.
Ne olursa olsun yardým ederim.
Sözü esirgeme deyiver derim.
Sonra üzülürsün firak eyleme.

Seven yüreklere yakýþmaz nefret.
Kendime diyorum birazcýk sabret.
Delice sevdalar duaya hasret.
Þu divane gönlü kurak eyleme.

Baðýmda bahçemde gülüm var benim.
Belki bir gül kadar ömrüm var benim.
Yarým asrý geçmiþ dünüm var benim.
Dalýndan düþecek yaprak eyleme.

Aha da gör kulun kölenim iþte.
Sevmeyi sevdayý bilenim iþte.
Zayi Ozan oldum ölenim iþte.
Yaþarken bedeni toprak eyleme.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 28/10/2017 Cumartesi
(Yayýn ayni gün)
www.edebiyatdefteri.com/siir/1124681/

Sosyal Medyada Paylaşın: