METELİK

METELÝK

Ey kardeþ yürüdüðün girdaplý yoldur ki paradan
Sanki sanýrsýn sinesine sinmiþ Yüce Yaradan
Iþýl ýþýl parlar da haþyetle baktýrýr gözleri
Boþaltsam kaç adam çýkar ondan metelikli cebi
Bu diyarda göremezsin heyhat Allah’ý bileni
Yanýktýr sinesi , yitirmiþ köhne meteliðini
Cenneti fethedecek belki kudreti yetiverse
Parasýz ölmem diyecek Azrail de geliverse
Her yerde her zemin basýlmakta soðuk demir durmaz
Katile de sorsanýz derki onsuz adam vurulmaz
Ne hazindir satýlýr bu mihval de Kitab-ý Mübin
Bir kaðýt parçasýna tercih edilmekte Yüce Din
Bir paragöz hoca bir kaçýk hatip minber de gürler
Sevemez onsuz bu diyarda mest olmuþ þu gönüller
Öyle vahþidir þu meret gözlere kan büründürür
Gah omuzlar da taþýtýp gah yerler de süründürür
Ey ehl-i salip bir nefesi metelikle aldýrýn
Kifayet ediyorsa kabirleri dahi kaldýrýn
Eriþmez insan-ý kamile þuursuzca metelik
Bir metelik ki namusu yok üryan libasý delik.

k.gazioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: