Vaz geç gönlüm sen bu aþktan. unutulmaz diye bir þeymi var. sende baþla yeni baþtan baharda çiçekler senin için açar . bir kerecik dinlemedin beni hep nemlendirdin gözlerimi bana çektirdin çilesini zindan ettirdin gecelerimi . hep haksýzlýk etin bana yeter ne camlar kaldý ne çerçeveler ellerime kýrdýrdýn birer birer böylemiydi bana verdigin sözler . kuþ uçup gittiyse yuvadan damla damla eriyip yansan böyle yazdýysa yaradan ýzdýrap çekmeye gerekmi var . bir hiç için yok olacaksýn iyiye gitmiyor sonucun yaþama koþup oynamak varken gerek varmý nefret soluman
Sosyal Medyada Paylaşın:
halil ilhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.