Tek kiþilik cezaevine kapatýlmýþ hücre mahkûmuyum ben vaktin sadistliðini þizofren psikopatlýðýný taþýrým beni bu halimle sevemezsin benimde sevdalara ayýracak vaktim yok zaten
yorgunum ne bu hayat sevdi beni nede ben bu hayatý nefretimiz yaþamla bir birimize asi rüzgârlarýn tutkunuyum her esiþinde feryadýmla yýrtarým göðsümü acýlý sýzlayýþlarýma dayanamazsýn sen
yabanda çiçekler sessizliðime açar yoksulluðuma solar hani bir yere kar düþse orada donar orada üþürüm gün görmemiþ vadilerin efkarlý saatlerin sisi gibiyim sevme beni daraldýkça çökerim kuru aðaçlarýn üzerine
ayaz karlý bir zamanda doðmuþum alýn yazýmda soðuk kaderimde don var benim çözemezsin itilmiþ hor görülmüþ yetim çocuðun ah’ý var sanki günün her anýnda kendime terslenirim yamalý pantolonun delik ceplerinde harçlýðýný kaybetmiþ oðlan bebeði gibi donuk bakarým her güne sevme beni katlanamazsýn matemli kahrýma
býrak suskunluðum sessizliðim kendime bozma dünyamýn kahpe rengini sen sevmelere sevilmelere layýksýn bu âlem sana güzel yakma kendini çek git yoluna
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.