beliren çizgileri hatýrlamaya çalýþýyorum bir þey var ama arkasý yok sessiz soluksuz dünya sadece beyaz ellerin yorumladýðý boþluk o boþluk bana kalýyor
hiç kimse ve dargýnlýðý duygusuzluðun tabanýnda daha derine itilen kelime tozlarý artýk bir çýkýþ yok bu çemberden unutulan ve hiçleþen benliðim sevinç çalýyor yeni yörüngelerden
rüyanýza düþen bu karmaþadan kurtulmanýz için size tekil ip uçlarýyla süslenmiþ sezgiler verdik baþa dönüp uçurtmanýn gevþediði korku anýný kendi ölümüyle bir tutan aðrý sizin aðrýnýz
ucu sonsuz ve kaygan bir çocukluk tanýsý birikmeden ve biriktirmeden sevecektim dünyayý aþklar kuþlar ve mevsimler öylesine doldular ki içimize gidiyorum diyemedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.