Duyguda sömürü Emekte sömürü Yaþamda inançta Ten’de beden de Ülke de dünya da Sömürü.. Görünmezliðin kadar gerçek Gerçekliðin kadar bilinmezsin Varlýðýna gizlenmiþsin Biliyorum kimliksizsin Her yerden çýkýyorsun Tarhanamýzda bulgurumuzda Soframýzda Yetmezmiþ gibi Çocuklarýn sütüne de ortaksýn Hastalarýn ilacýnda Yaþamýn en acýmasýz yerinde Savaþ ta silah ta Uçakta füze de Petrol kokusuna Ýþgale ucuz Emeðe Dayanamazsýn Biliyorum.. Ana’larýn feryadýndan Bir avuç pirinç lapasýyla Açlýðý uzatýlan çocuktan Tanýyorum seni Seni tanýyorum Git baþýmdan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
necip kahraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.