gün doðmadan doðardýn evimize anne; ak alnýnla karþýlardýn günü... sobayý yakar, koyardýn yaþlý demliði ateþe; sýmsýcak bir sabaha uyanýrdýk anne... sonra çantaný hazýrlar, düþerdin karanlýk yollara; seni alýp götürecek o, otobüs gelene kadar, kim bilir ne hayaller kurardýn anne...
sulu mezar da aðýr aðýr çið tütünü içine çekerdin, akþama dek ekmek için diri diri mezara girerdin anne...
paydos zili çalýnca, ayný telaþla hazýrlanýp yine yol üstü çocuklara alýnacaklarý özenle koyup çantanýn içine alelacele, -ver elini çoban çeþme- yokuþu týrmanýp ter içinde, eve kendini zor atardýn anne... nefes nefese kalýrdýn; yorgun düþerdin anne...
usulca yanýna sokulup koklamak için seni annem, annem; çekerdim ben de seninle çið tütünü ciðerlerime... (…….) bir nisan sabahý göçüp gittin anne…
bir yüzünün aklýðý bir de tütün müptelalýðým sürüyor anne, biri bende biri oðlumda göremediðin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gurbuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.