ATEŞ VE ÇOBAN

Bu akþam baþka acý buram buram hüzün var
Bir meþe dallarýndan arda kalan köz düþün
Ayrýlýk ýslýk çalar raks eder hatýralar
Daðlarýn arkasýna hicret etmiþ gülüþün
Geriye býraktýðý ýslanmýþ iki kirpik
Ateþ diyor çobana-biz kaç defa deðiþtik-


Çobanda endiþe yok ne kuzudan ne kurttan
Emek heba olunca býrak götürsün rüzgar
-Beni ölüm çýkarýr sanýyordum bu yurttan
Bilemedim ölümden ötede acýlar var-
Ne abasý ne gönlü istemez iðne iplik
Ruhunu kelepçeler yüzünde ki gariplik


Þu kayanýn dibinde tuttuðum dileklerim
Sýyrýldý ellerimden daldan yaprak misali
-Ateþ der,ýsýnmaya gelmesini beklerim
Cihaný yakmak olsa dahi bunun vebali-
Düþmek olmaz kavgada dönende olmaz mertlik
Ayakta can vermekmiþ anladým ki yiðitlik


Çoban ateþ dað baþý,yanan kim yakýlan kim
Orman þikayet etmez pýnarlar þahit olmaz
Hükümler aðýr olsa kalem kýrsada hakim
Ateþ yakmaktan kaçmaz,ateþle ahit olmaz
Duman duman yükselen umudumuz ibretlik
Hoyrat hoyrat harcadýk hevesleri tükettik…...

20.10.2017.GÜREL Nezlim
Sosyal Medyada Paylaşın: