AĞLAMAYAN,GÜLMEYEN İNSAN DEĞİL

Seni görünce,mutlu oldum güldüm.
Mutluluk, benim sevgime çok deðil.
Senden ayrý olunca hep aðladým.
Gözyaþým hasretine hiç az deðil.

Suçlama beni hep,neden aðladýn.
Aðlamayan göz, sana aþýk deðil.
Sorma bana,yüzüme neden güldün.
Sevinmezsem,inan ki bu aþk deðil.

Yeter ki sen aðla,yeter ki sen gül.
Aðlamayan gülmeyen,insan deðil.
Gönüllerde var,hem diken hem de gül.
Duygusuz konuþan dil,lisan deðil.


Sosyal Medyada Paylaşın: