Geç diye diye geçti ömür. Ne aný yaþayabildik, Ne zamaný yakalayabildik. Sadece geç diyebildik, Ve ne yazýk geçti ömür. Hep bir adým geriden geldik, Sürekli geç kaldýk dedik, Ve akýp giden zamaný izledik. Oysa bunu yapan, Baþkasý deðil bizdik. Her þeyden önce cesaretsizdik. *** Sanýrdým ki; Sevdanýn yaþý olmazdý. Derdim ki; Bu bahaneler aþka uymazdý. Ýnanýrdým ki; Gönül zamana takýlmaz, Koþacaksa eðer, Baðlasan bile durmazdý. *** Demek ki; Biz sevmeyi beceremedik. Demek ki; Aþka düþtüysek bile, Gözümüzü kör edemedik. Aklýmýzý baþýmýzdan gönderemedik. Zaman avucumuzdan akýp giderken, Biz o kadarýný bile göremedik. *** Ey sevgili, Bak sonunda dediðin oldu. Nihayet ömür burada son buldu. Vakit su gibi akýp geçerken, Gönül bahçemdeki güllerim soldu. Kurudu yeþilim, Yapraklarým savruldu. Gayrý sen kim için erkensen, Var git onu seç. Çünkü bizim için, Vakit bu kez gerçekten geç...
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.