Sonbahar

Yarýda kalmýþ aþklarýnýn hesaplarý içinde
Denizlere açýldý içimizden biri
Niçin gittiðini söylemeden.
Doyulmamýþ arzularla doluydu yelkenleri.
Yýpranmýþ kelimelerin verdiði güvenden.
Bulacak sanýyordu yenilikleri.

Her an bir yeni su vardý,
Her yeni suda bir yeni an.
Deniz, dalgalarýyla gösteriyordu dýþýndan
Yaþananla düþünülenler arasýndaki farký.
Bitmiyordu köpüklerle renkler
Bir baþka damlada, bir baþka ýþýkta baþlamadan.
Gözlerinin önünde bir oyun, ardýnda bir oyun.
Dýþýnda ne varsa yeni, ne varsa gerçek.
Yeni manzaralarla gelen yeni duygular
Hani, eski kelimelerle olmasa
Ýnsanýn ömrünce devam edecek.
Gözlerinin önünde bir oyun, ardýnda bir oyun.
Anladý,ölmekle yaþamanýn birleþtiði noktada
Yeni rüzgarlarla esen yeni korkulara
Yeniliklerini baðýþlamayan kelimelerin
Nasýl düþman sýðýnaklar halinde direndiðini.
Anladý, bütün olmuþlarla olanlarýn
Ve bütün olacaklarýn
O kelimelerin içinde
Kendisine varmadan eskidiðini.
Sosyal Medyada Paylaşın: