ÖZLEMEK

Bir insaný özlemek çok baþka.
Nefes alýyorsun,
Hemde en derinden alýyorsun.
Ama onun kokusu yok.

Parmaklarýn her eþyaya,
Her insana dokunuyor.
Ama ona dokunamýyorsun.
Tenine varmýyor parmaklarýn.

Canýn içten içe acýyor.
Sanki þuracýkta çýkýverse karþýna,
Sokaðýn baþýnda,
Hüngür hüngür aðlayacakmýþsýn gibi göðsünde.

-Büþra ÖZEREN
Sosyal Medyada Paylaşın: