İSTERSEN
Eðer ki gideceksen geriye dönüp bakma,
Küllenmiþ aþkýmýzýn yine közünü yakma,
Deli dolu sel gibi güz mevsiminde akma,
Gittiðin o yerlerden dönüp durma istersen.
Sen Suzan oldun bana ben zavallý bir sazan,
Feleðin ocaðýnda kaynýyor yaðlý kazan,
Þu azýcýk aklýma musallat etti yazan,
Kel baþýmýn üstünde konup durma istersen.
Çok erkenden dünyaya suç benim mi gelmiþsem?
Bir deli çocuk kalbim suç benim mi gülmüþsem?
Yollarýna gül döküp aþkýn için ölmüþsem,
Keser gibi kendine yonup durma istersen.
Mümin der ki dilim lal susuyor sen olunca,
Þu gönülde tuhaf hal kusuyor sen olunca,
Canýndan çok seveni huzurunda bulunca,
Sevda yelim önünde sönüp durma istersen.
Mümin ÜSTÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.