ÖZLEM

Nerede akranlarým, nerdedir dostlar,
Köstekli saatim, sarma sigaram,
Ahþaptan merdiven, kerpiçten duvar,
Avlumun kapýsý, demirden halkam.

Soba çalý çýrpý, topraktan çömlek,
O gazdan lambayý, güzel sohbeti,
Yufkadan ekmeði, bulgurdan aþý,
Kanaat ile huzur bereketi.

Eþimi iþimi, tatlý aþýmý,
Özledim hem de çok, çok ta özledim,
Dayanaðým hayat arkadaþýmý,
Oðul ile kýzý, arar gözlerim.

Bir bir çekilirken hayattan yavaþ,
Özlemle yad eder, öyle dalarým,
Yaþamla verirken delice savaþ,
Gençlik ve maziye uzar aðlarým.

Durupta koþarken, son kaldý ramak,
Ah ah ! Bilinmedi gençlik kýymeti,
Yaþ kemalde baston, takma diþ damak,
Beklerim þimdi, mahþer kýyameti.

Son demde koca hayat, takvimden yaprak,
Ahirde bu da var, buðulu gözler,
Gençlik tarla çapa, toprakla orak,
Uçup gitmiþ bahar, eskiyi özler.

Ýrfan Yýldýrým çevik
Sosyal Medyada Paylaşın: