Meftun
Yumdum gözlerimi
Belki geçer diye acýlarým
Her þey rüya olsun istedim
Belki biter diye gözyaþlarým
Nefes almak bile zorlaþýyor artýk
Kendi acýlarýmýza battýk
Yüreðimizi yaralarla sardýk
Ýlaç olmak yerine daha çok acýttýk
Yalvardým sana gitme diye
Ayaðýna kapandým bizi üzme diye
Dinlemedin beni ittin geriye
Ne istedin benden söylesene
Niye güvenmedin bana böyle
Ben niye kýymetsizim senin gözünde
Ne yaptým söylesene
Bitirme beni o hayýr diyen gözünle
Ne tek bir söz söyledin
Ne de konuþayým diye izin verdin
Susmakla niye yetindin
Sen sustukça beni bitirdin
Bir kusurum varsa söyle
Kabullenirim dilerim özrümü de
Ama sustukça sen böyle
Kahroluyorum ben sessizliðinde
Yüreðimi kanatma böyle
Çekersin aynýsýný sonunda sende
Acýlarým geçer mi sandýn zaman geçtikçe
Zamaným sen diye akarken böyle
Olma derdime dert
Yüreðim benim mert
Senin ki bana mý sert
Yoksa hep eder misin yürekleri böyle pert
Bu kadarý insanlýða ters
Suçluysam eðer edinirim ders
Senin yüreðin yoksa
Benimkine mi ters
Umurumda deðil inan çektirdiðin eziyet
Senin yokluðundan daha çok acýtmaz her türlü vaziyet
Aramýza çekme onca set
Benim sevgim gayet net
Þüphe etme sevgimden
Ben seni sevdim derinden
Unutma beni,seni böyle severken
Yüreðimde senin aþkýn çaðlarken
Yüreðim bir sana meftun
Gözlerim gözlerine vurgun
Ellerim sensiz mahzun
Neden yüreðin benden yoksun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.