Hayat yordu, Hamur gibi yoðurdu, Gelen vurdu, giden vurdu, Eþ vurdu, dost vurdu, Ýçim yangýn yeri, yetim yurdu, Bir de ayakkabým vurmasaydý...
Elimle tuttuðum zarlar, Hep yek, atamadým düþeþ, Sevseydi de zar sevseydi, Öper koynumda saklardým...
Gündüzler, geceler, bir bir geçiyor, Trenler, uçaklar, kuþlar geçiyor, Ölümlü dünyada ömür geçiyor, En çok da selamsýz geçmen koyuyor...
Uzaðý karýþtýrýrým bir tek, Yakýnýma gel de anlatayým, Çayý bile þekersiz içerim, Karýþtýrma eski mevzularý...
Her þey netleþti, þekillendi, Ýçimdeki ses dillendi, Buzul çaðýný mý yaþýyorsun, Fetret dönemini mi? Tefeciden mi borç aldýn, Aramýza kara kedi mi girdi? Yoksa selamsýz bandosu gibi Suskun kalmazdýn böyle…
Ben mi sigarayý sardým, sigara mý beni, Yoksa hasretin mi, bilemedim, Bahane filan aramýyorum, hata da, Seni arýyorum, bir tek seni, Çýk gel saklandýðýn yerden kâfirin kýzý…
Þerefsizim, onun bunun çocuðu olayým, Sanki yedi asýr beklettin, Yedi düvele rezil rüsva eyledin, O saçlarýný bir bir yolmak vardý da, Çok meþakkatli iþler bunlar...
Ecelim geldi, Bir sen gelmedin, Bir þeyler ters gidiyor, Gelsen gider miydin ki? Baþtan sona yazarsam, sonu gelmez, Tek gelseydin de sonum gelseydi...
Laf-ý güzafla halý, kilim dokunmaz, Yanan ciðerim, esamesi okunmaz, O düðmeleri çekip koparmak vardý da, Ah bir de kalbine dokunmak olmasaydý…
Bana bak! Beni kendine bulaþtýrma! Çok kötü bulaþýrdým, çok da güzel severdim, Lakin, o kadar çok kalbim yok ki...
Olsaydým da keþke bardaðýnda dudak payýn olsaydým, Özlemle kavuþur, sevgiyle dökülür, aþkla taþardým… Cennetimsin dersem, Yerim direk cehennemlik, Allah çarpsýn yine yaktýn, Bari a’rafta azýcýk göreydim....
Bir hayal, rüya diyelim, Her gün de görülmez ki, Öyleyse serap olsan gerek, Ondandýr bu iç yangýným...
Senden bana hayýr yoksa, Evet ya, sen de seviyorsun... Kelimelere anlam yüklemek bu olsa gerek, Ya da gönlümün bir tesellisi...
Uzun lafýn kýsasý oluyorsa, Kýsa lafýn uzunu da olur, Lastikli söz derler adýna, Beni hiç sevmedin, hiç, Hiç kadar deðerim olsaydý Hiç ayrýlýr mýydýn ki? Þunu da iyi belle gâvurun kýzý, Süs bitkisi deðil ki kalbim…
Ne elimdeki ekmeði, ne bir tebessümü, Ne bir eþyayý, ne parayý, ne de bir sözü, Bende olan hiç bir þeyi paylaþmam kimseyle, Adam deðilim, bencilim! Hepsini, hepsini sana verirdim hiç düþünmeden, Bende hiç bir þey kalmasýn, ama yoksun!
Kara biber gözlere sevgiyle baktým yandým, Hiçbir þey görmez oldum, ateþe düþtüm sandým, Kör kuyulara girdim, bir tatlý dile kandým, Ýflah olmaz kimliðim, yine elde var kahýr, Kalbim yapboz oyuncak, kýrýldý aðýr aðýr...
Bir gelsen gitmesen, olsan benimle, Yirmi dört saat az, kalsan benimle, En tatlý rüyaya dalsan benimle, Allah kahretsin! yine yoksun, yoksun!
Gelmiþiz gidiyoruz, var mý bunun ötesi, Þu naif baðrýmýza yakan yakmýþ ateþi, Son kalemiz düþünce, kýrýlýr su testisi, Bir acayip komedi, aðlamaya deðer mi?
Sana daha ne þiirler yazardým da, ’Ýlhamýn bol olsun, esen kal ’ dedin, ’Topraðýn bol olsun, bir baþýna kal ’ der gibi... Adamlýk isteme benden, olmam! Baðlanýrým sonra, ayrýlamam…
Gözlerinin kýyýsýna ulaþmaya çalýþan kaçak bir yolcu gibiyken, Firari duygularýmla dudaklarýna nasýl göz koyabilirim de, Mahzun gülüþlerini kurtuluþ günü ilan edebilirim söyler misin?
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 19-20 Ekim 2017, Isparta,02.50
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.