Ekimin yelkovanı
sonbaharýn kalbini tutmak istiyor insan
arýyor ilkbaharýn zulada sakladýðý tebessümü
istersen yüreðinde kasýmpatýlar açar
veda etmeden gitti yurtlarýna
göçmen kuþlarý
eylülden kalma güneþ enerji saçar
güneþ en sadýk dostumdu
her sabah yedi otuzda karþýma çýkar…
bir çocuðun elinde uçurtma
gelin duvaðý gibi uzun kuyruðu
gökyüzü bayram havasý giyinik
dans eder ebem kuþaðýnýn renkleri
þiir fýrtýnadan kaçýþtý önce
sonra ayrýlmaz oldu yaþam biçimi
ama insan unutuyor
kum saatinin tepesinden inmeyi
ekimin yelkovaný hatýrlatýr
her akþam yedi otuzda selamla el sýkar…
griyi maviyi yeþili keþfettim
elliden sonra hayatý bir baþka algýlýyor insan
doðru yanlýþ iyi kötü yok ki
öðreniyorum her deneyimden sonra
sýfýrdan baþlamayý
sýfýrý görmeden biri bulamýyor insan
kendimden baþlarým sevgi nehrinde yüzmeyi
þükür ilahi bir duadýr
her gece bir otuzda öze ulaþýr huzur saçar…
20-10-2017
Feride
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.