Eskiden kaldýrýmlarýmýz yoktu Sokaklarýmýz is kokardý Yoktu öyle çok katlý evlerimiz Komþumuzun ocaðýndan kokan Bizim soframýza da gelirdi
Bilmezdik klavye telefon Öz derdik birbirimize öz Ne o öyle kanka kuzen Emmioðlu vardý, gardaþ vardý Lafta deðildi candý
Sözleþir, ýslýkla buluþurduk Sýcacýk samimi ve iddialý baþlardýk oyunlarýmýza Unuturduk evimizi açlýðýmýzý Yakalandýðýmýz yaz yaðmurlarýnda yarým kalýrdý Ertesi güne sarkardý düþlerimiz
Domates ekmek bal kaymak gibi gelirdi Öykülerimiz türkülerimiz yanýktý bizim Ellerimizi yýkardýk gözyaþlarýmýzla Yýrtýklarýmýz yamalýklý Ayaklarýmýz çamur Ýçimiz tertemizdi...
Sibel KILIÇ... Sevdayeli...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.