ÖZLEMİŞİM (372)

ÖZLEMÝÞÝM (372)

Özlem düþmüþ yüreðime.
Türk Atamý özlemiþim.
Ne yazýk ki vatanýmda.
Vatanýmý özlemiþim.

Baba kardeþ amca dayý.
Nice nice binler sayý.
Þühedaya vermiþ payý.
Katanýmý özlemiþim.

Vatan için garpta þarkta.
Þehit olmuþ þehit hakta.
Binlercesi þu toprakta.
Yatanýmý özlemiþim.

Þiirlerde hecelerde.
Tüm karanlýk gecelerde.
Bayraðýmý yücelerde.
Tutanýmý özlemiþim.

Rahatlýðý bozanlarý.
Hain olup azanlarý.
Tuzak kurup sýzanlarý.
Yýkanýmý özlemiþim.

Aslý meczup, olmuþ veli.
Ýhanette tüm evveli.
Balyoz olup hain eli.
Kýranýmý özlemiþim.

Siyaset olmuþ yalelli.
Geldi gitti deðil belli.
Bozkurt’u ve üç hilalli.
Sancaðýmý özlemiþim.

Þöyle bir bak; sor, niye mi.
Neye emsal gör diye mi.
Bura nere, Türkiye mi.
Ocaðýmý özlemiþim.

Tarihlere aný olan.
Bedeli Türk caný olan.
Rengi Türkün kaný olan.
Bayraðýmý özlemiþim.

Gönüllerde vefa bulan.
Atamýzdan bize kalan.
Türk’e has ve milli olan.
Bayramýmý özlemiþim.

Zayi Ozan hýrkamýzdan.
Türklük olan markamýzdan.
Korkmuþlardý kýrkýmýzdan.
Kürþat’ýmý özlemiþim.

Ýlhan ATEÞ Zayi Ozan)
Ordu, 06/10/2017 Cuma
Yayýn: 19/10/2017 Perþembe
www.edebiyatdefteri.com/siir/1122928/

Sosyal Medyada Paylaşın: