FALEZLERDE MİYİM OBRUKLARDA MI?

Denizde dalgalar vurur sahile,
Býkmadan,yýlmadan çarpar yýllarca.
Hayatta acýlar vurur insana,
Izdýrap verir,durmadan günlerce.

Dalgalar vururken sert kayalara,
Oluþur uçurum,falezler dik yar.
Dertler vurur,dik duran insanlara,
Hayat yýpratýrken,olur ihtiyar.

Sanki dümdüz, ovalara bakarsýn.
Altýna baksan bir,ne kadar oyuk.
Üstüne bakma öyle aldanýrsýn.
Birden çöker,oluþur derin obruk.

Ýnsanlara baksan sanki mutludur.
Bilirsin sen,sanki hiç bir derdi yok.
Ýçini açýp baksan,neler var bir.
Dertleri olmuþ dünyadan da büyük.

Dalgalar vurdukça,falez yükselir.
Sanma dalgalarýn gücü azalýr.
Dertler vurdukça,acýlar duyulur.
Sanma dertlerin acýsý azalýr.

Þimdi falezleri seyrediyorum.
Dalgalar hep yýpratmýþ,katman,katman.
Kendi hayatýma bir bakýyorum,
Acýlar çok yýpratmýþ,batman,batman.

Kah falezlerin uçurumundayým.
Kah obruklarýn dik çukurluðunda.
Bilmiyorum ne kadar dayanýrým,
Dayanabildiðim kadar kendimce.

Hayat dalgalar kadar yýpratýcý.
Oysa ben kaya gibi sert deðilim.
Hayat obruklar gibi çökertici.
Oysa ben ova gibi düz deðilim.


Sosyal Medyada Paylaşın: