SON MEKTUP..

Bu sana son mektubum

Diye baþlar cümleler

O an dizeler yanar

Kalem tutuþur

Dýþarýda yaðmur yaðar alev alýr

Genizleri yakan

Kavruk bir esinti baþlar

Harfler öksüz kalýr savrulur

Cümleler boðulur dile gelmez olur..

Baþladýðý gibi bitmez

Son cümle gelmez

Hoþçakal yazamaz

Aðzýnda metal soðuk

Küf kokulu bir tad

Boðazýna düðümlenir anýlar

Her söz sýra daðlar gibi uzar

Uzaða atar yazaný

Milattan kalma duygular

Ýki bin yýl geriden gelir..

Ýçinden çeker alýr soðuk cümleyi

Mecalsiz halsiz yere düþer gibi

Övgüsüz sövgüsüz sevgisiz

Söyler son sözünü

Hoþçakal hoþçakal hoþçakal....

Necip Kahraman
Sosyal Medyada Paylaşın: