EY NAZLIM!

Karacoðlan’ýn ruhuna selam ola...


Aklýmý baþýmdan alýp âniden;
Çekip uzaklara gitme ey nazlým.
Ne istersin bilmem sen bu fâniden,
Bana böyle cefâ etme ey nazlým.

Hûri bakýþýnla karþýmda gezip,
Âhu gözlerinle inceden süzüp,
Yüreðimi kýrýp baðrýmý ezip,
Gönlümü ateþe atma ey nazlým.

Parlar gerdanýnda gümüþten taký.
Kadife teninden gelir has koku.
Hüzünkâr kalbime fýrlatýp oku,
Yarama bir yara katma ey nazlým.

Feryâdýmý duyan delirmiþ sanar.
Bir çift tatlý sözle hasretim kanar.
Görsem dayanamam ciðerim yanar,
Elimi býrakýp tutma ey nazlým.

Allý durna mýsýn kondun dalýma.
Þavkýn vurur gece sevda gölüne.
Sensiz doðmaz güneþ gonca gülüme,
Ayrýlýk hayali gütme ey nazlým.

Nûr saçar cemâlin benzer ýþýða.
Çok görme bir bûse bu saf âþýða.
Yalvara yalavara geldim eþiðe,
Keman kaþlarýný çatma ey nazlým.

Kederli ömrünü heder eyledi.
Sîneyi çileye gider eyledi.
Aþk ekip, sevdâya bider eyledi,
Alýp, üç beþ pula satma ey nazlým.

Kederli OzanAlmanya, 31.08.2006
Sosyal Medyada Paylaşın: