BAKTI GİTTİ GÖZLERİN
Öylesini görmedim, rastlamadým eþine,
Bir deli nehir gibi aktý gitti gözlerin.
Yýktý gönül bendimi, üstelik de peþine
Yüreðimi, aklýmý taktý gitti gözlerin.
O fettan bakýþlarýn kaderimi baðlarken,
Kývýlcýmlar tutuþup can evimi daðlarken,
Gülkurusu akþamda hayallerim aðlarken,
Sönmeyen ateþleri yaktý gitti gözlerin.
Kapatmýþtým defteri, aþka gülüp geçerdim,
Sevmeyeceðim derdim, üstelik and içerdim,
Yalnýzlýklar içinde kuytularý seçerdim,
Rûhumda þimþekleri çaktý gitti gözlerin.
Bütün saatler sanki hasretine kuruldu,
Sabrýmý öðütmekten zaman çarkým yoruldu,
Ne böyle vurgun yedi, ne de böyle vuruldu,
Zehirli oklarýný çekti gitti gözlerin.
Gözlerin kapanmayan yaralarý açýyor,
Gözlerim gözlerinden yudum yudum içiyor,
Gözlerin gözlerimden her saniye geçiyor,
Ah neden bana öyle baktý gitti gözlerin…
Neden öyle derinden yaktý gitti gözlerin…
Miyaser GÜLÞEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.