ve çürür zaman kilidini çatlatýr adýmlarýnýn izi durur þakaklarýmda o an seni bulurum ürpererek aynada gölgen üstüme düþer kahýr seni anlatýr kaldýrýmlar üstünde þehir beni atlatýr...
kirpiklerim isyanda, duvarlar çentik çentik ve büyür hayallerim daralýr toprak damlar neden hep korkuyorum? gelirken o adamlar kýsýrdöngü geceler ona asi adýmlar topuk topuk köpürür tespih tanelerinde...
ve soður umutlarým sararmýþ mermer üstünde birdenbire tökezler koþan kehkeþanlarým yelesinde kaybolur, ay düþer karanlýða...
acýsý göðe uzar, iki dudak arasý bütün bu hengameler ýslak mühüre tutsak kanayan yüreðinde damlayan aþk yarasý ne bir terrennüm izi ne de biz hayal olsak...
ve çürür zaman, geride býraktýðý ziyankar bir ömür bembeyaz bir hayal
Sosyal Medyada Paylaşın:
SelimADIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.