MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

CEMİL BEY VE KEDİLERİ – 27
S / ÂYE

CEMİL BEY VE KEDİLERİ – 27




»Sonra da çekip gitti iyilik sever tazý«
»Aslýnda beni hayli þaþýrtmýþtý ikazý.«
»Saklandým yavaþ yavaþ, otlarýn arasýna.«
»Dikenler battý hemen kanadýn yarasýna.«
»Sessiz sedasýz durdum yaralý kanadýmla.«
»Birisi gelmekteydi, hemi de sert adýmla.«
»Görür görmez karþýmda iki büyük ayaðý.«
»Kalbim durdu adeta ve titredim bayaðý.«
»Adamýn sol elinde, ölmüþ bir keklik vardý.«
»Açýk kalmýþ gözlerle sanki bana yalvardý.«
»Kýnasý bu kez kandý güzel sesli hayvanýn.«
»Gelinciði deðildi, artýk daðlarýn, ovanýn.«
»Avcýnýn elindeydi, çöp gibi bacaklarý.«
»Daðýn sesi deðildi artýk gakgubaklarý.«
»Beni görmedi avcý, baktý da etrafýna.«
»Ve ardýndan baþladý alay dolu lafýna.«:
-Vurduðuma eminim, sen de gördün ya Kemal.
-Hani nerede Þevket? Gördüðün þey bir hayal.
-Var mýsýn yarýþmaya, atýþ yapalým kuþa.
-Yenilgiye doymadýn geldi de sýrtýn tuþa.
-Hadi gidelim artýk, güneþ batmak üzere.
-Sakayý vuramazsýn, ateþ etsen yüz kere
Ceylan lafýný böldü:»Eðlence mi öldürmek?«
»Niye hep aðlatýrýz, varken onu güldürmek.«
»Herkes hayattan alsýn mutluluk nasibini.«
»Niye öldürüyorsun Rabb’imin garibini?«
»Bir can hedef tahtasý olmaz atýþ yaparken.«
»Herkes acý duyar kol ve kanadý koparken.«
Uyuz köpek havladý: »Kimin umrunda canýn.«
»Zevk duyarlar kan, yara bere olsa her yanýn.«
»Niye buraya düþtük, hepimiz biliyoruz.«
»Tam, gerçek adaleti Allah’tan diliyoruz.«
Veteriner içeri girdi yardýmcýyla beraber
Tavþaný daha iyi, gördü Halit bu sefer
Diðerlerini, kontrol ettiler sýrasýyla
Hayli ilgilendiler sakanýn yarasýyla
Selma kanlý tüyleri pamukla temizledi
Simya’yla yavrularý, hep onlarý izledi
Köpek kaþýnýyordu durmadan kafesinde
Bezginlik ve ýstýrap vardý her nefesinde
Halit pamukla ilaç, sürdü kaþýnan yere
Göbeðine bir baktý, tamamen yara bere
Uyuz köpekten sonra, Simyaya geldi sýra
Veteriner dedi ki: »Maviþ bakma kusura.«
»Seni kenara almam, gerekiyor, hadi gel!«
Adama somurtarak baktý deðer deðmez el
Onu ayýrmak zordu anasýnýn koynundan
Bir kenara býraktý tutup ince boynundan
»Gitme zamaný geldi.« dedi Simyaya Halit
Bir yandan yapýyordu gülen yüzüyle taklit
Küçük kafesten aldý anneyi kucaðýna
Ve baþýný bastýrdý göðsünün sýcaðýna
Endiþeyle giderken, malum amaliyata
Tek kalbi heyacandan duracaktý adeta
Arkadaþlarý dua ediyordu hep birden
Kanadý kýrýk saka öttü yattýðý yerden:
»Allah þifaný versin, versin deðil verecek.«
»Döndüðünde o gözün, hepimizi görecek.«
Halit bey hemen çýktý odadan Simya ile
Köpek: »Þifayý veren, Allah, insan vesile«
Dedikten sonra sustu; yere koydu baþýný
Saklamak için dosta, döktüðü göz yaþýný

S / ÂYE 16 EKÝM 2017 / ESKÝÞEHÝR










Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.