Dört Duvar

Bütün kelimeler boðazýmda kaldý,
Bana neden suskunsun deme.
Acým dile gelecek gibi deðil,
Konuþursam,yaram tekrar kanar.

Yaþýmdan büyüktür yaþantým.
Düzene mi söveyim yoksa
kendime mi kýzayým.
Ýyiliði,güzelliði yüreðime iliklemiþken,
Bu hayatýn rezilliðinde eriyip gittim.

Dört duvar arasýnda,sevgiye
hasret yaþadým,
Solup gittim beton duvarlarýn arasýnda.
Sorma bana ne iþkenceler gördüm,
Bedenim kaldýrdý,yüreðim yýðýlýp kaldý.

Þimdi bir kardelen gibi yalnýzým,
Üþüyorum,ellerimi tutan yok.
Bu hikayemi kara topraktan baþka
Dinleyecek hiç kimse yok.
Bu yüzden ben en çok kendime kýzgýným.

Varsýn deli desinler bana,
varsýn sevgi ile çarpan
yüreðime ,dikenler saplasýnlar.
Boþ vermiþim bu hayatý,
Yalan yüzlerini bana sunmasýnlar.
Kimseye el açmadým,el açaný,
Hor görüp yok saymadým.
Bu adaleti bozuk dünyada
Hak ne ise,ben onu istedim.

MEHTAP ÜNLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın: