YOKLUĞUN UTANIR BENDEN..!

Öyle derin
Öyle upuzadýya sevmiþim seni


Karanlýðýnýn güzelliðine tutuldum
Tebessümün ay
Gülüþlerin yýldýzlardý
Dilekler tutduðum



Mevsimler gelip geçti
Yýllar döküldü ömürden
Ömür eksildi
Sen eksilmedin gönülden



Gün geceye kavuþsa da
Gece
Bir türlü sabahlamaz koynunda
Týpký
Senle ben..!



Tan yeri aðarýr
Düþer kirpiklerime çiy
Ayaz çýkar
Yanar yanaklarým
Al al olur..
Ellerim üþürken nasýl içim ýsýnýr
Þaþýrýrým ..



Öyle derin
Öyle upuzadýya sevmiþim seni


Bahar gelir dallar kirazlanýr
Kiraz dallarýndan
Dudaklarýn gülümser



Uzanýrým
Uzandýkça uzar mesafeler..!



Bir kuþ durur dalýnda
Ben miyim yoksa
Belki bir dilek tutar savurursun
Lakin uçamaz..
Nerden bileceksin
Kýrýktýr kanadý kuþun..!



Hüzün Çeker
Kahkahalarýmýn ipini
Daragacýnda sallanýr gülüþlerim
Dökülür soluk benzimden
Senli ümitlerim


Mavi gök mavi deniz
Ufuk noktasýnda kavuþur
Bir ben sana kavuþamam
Yollar uzayýp gider



Yokluðun utanýr benden..!
En büyük mirasýndýr
Þimdi bana keder .





17Ekim2017 / BALIKESÝR




Canan Eren
Sosyal Medyada Paylaşın: