Onlar Çaresizdiler

Onlar...
Çaresizdiler
Sabrý, cefayý seçtiler
Örf adýna boyun
büktüler, itiraz edemezdiler

Onlar
Hep ezik yetiþtiler
Yoksa hiddetle beraberdiler
Þiddete hiç
yabancýlýk çekmediler, hak gördüler

Onlar
Dýþlanmak ve tehditle
Ýç içe büyüdüler, sýr sahibiydiler
Þikayet etseler
bile mazur görülmeyen ümittiler

Onlar
Toprak gibiydi
Sessiz ve hamiyet sahibiydiler
Bir çýnar gibi,
bir tuba gibi, öteye meftun ar gibi

Yar...
Devasýz dert yoktur
Kul sabrý ve gayretiyle aþacaktýr

Acze
Ýtibar etmek noksanlýktýr
Çile ve cefa Haktan ise baþkadýr

Nice
Tenler vardýr, cazibe için
Her fýrsatý marifet sayan þaþkýndýr

Ruh
Ve hakikatine o kadar
Yabancýdýr ki adeta zafiyete akandýr

Akýl
Ancak akledenler için farktýr
Güdülerine göre yaþayanlar akýlsýzdýr

Nefsine
Sýrt çevirme, onu dizginle
Hesapsýz heyecan için fýrsat bekleme

Ýçine
Dert olan arzular vardýr
Ýtibar etme, heves için haktan geçme

Ýkbal
Ve istikbal hakikatindir
Ýnsan faniye adanmak için gelmemiþtir

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: